10 Mayıs 1998 - 10 Mayıs 2016
18 yıl.
Biricik kızım Berçin Birge Savun'un Sonsuzluk Yolculuğuna çıkışının üzerinden geçen 18 yıl.
" Hayat; "bir yaşam öyküsüne katlanılamayacak kadar" uzun!
Bir gülümseyişe, bir kıpırdanışa, bir dokunuşa vakit ayıramayacak kadar kısa! "
"Mutlu Sonsuzluk" kitabı başlangıç cümlesi..
Bu cümledeki anlamı düşününce ; Yaşamın hem çok uzun, hem de çok kısa olduğunu düşünebiliriz. aslında hepsi bir AN' da oluyor.
Bu akşam seyrettiğim bir filmde; evlat acısı yaşayan bir babanın bu acıyla nasıl yaşadığını sorduklarındaki cevabı :
- Aslında bir yanım hiç yaşamıyor, diğer yanım ise oradan oraya savruluyor.
Bu cümle bana Mutlu Sonsuzluk kitabında bahsettiğim bir anıyı hatırlattı:
" Arkadaşımız Cem ve ailesi ile yemek yediğimiz gece Cem’in eşinin babaannesi ile yaptığımız sohbeti unutamıyorum.. Kadıncağız 90 yaşındaydı, oğlunu, kocasını kaybetmişti ve torunundan başka kimsesi yoktu. O gece kocasından, oğlundan söz ederken Babür,
- Nine, oğlunu özlüyor musun?
- Özlemiyorum tabii, niye özleyeyim ki..yaşayan insan özlenir.....
Ve eliyle masanın üzerindeki su bardağını kaldırıp yan tarafa koyarken devam etti..
- Bak bunu buradan buraya alırken aklımda.....
İşte benim anlatamadığım kadar güzel anlatmıştı ölümü ve ardından neler düşünüldüğünü.. ben de Birge’yi özlemiyorum ama her dakika, her saniye aklımda, ne yaparsam onunla yapıyorum, onunla yaşıyorum o hiçbir zaman benden ayrılmayacak..."
